Belangrijk: volg de reparatievoorschriften. Maar waarom?

Het gaat vaak mis, omdat merkgerichte reparatievoorschriften soms helemaal niet logisch lijken. Een voorbeeld. Autofabrikanten schrijven voor dat je bij een aanrijding de schokbrekertoren moet controleren op haarscheurtjes, als de schade in een bepaalde zone zit. Maar er is een automerk dat bij sommige modellen voorschrijft dat die schokbrekertorens sowieso vervangen moet worden, ook als er geen enkele beschadiging zichtbaar is aan de schokbrekertoren. Dat lijkt behoorlijk overdreven en je zou zelfs in de verleiding kunnen komen om die schokbrekertoren dan maar niet te vervangen. Niet verstandig. VOC-trainer Wim Meeldijk kent de reden. “Ik heb zo’n auto gezien waarvan de schokbrekertoren met schokbreker en al dwars door de motorkap ging.”

Ook als je twijfelt

In een nieuwe cursus laat VOC de schadeherstellers, autoschadetechnici en medewerkers van schadeherstelbedrijven het belang inzien van het werken met merkgerichte reparatievoorschriften. De cursus laat zien waar je die voorschriften kunt vinden, hoe je ze moet gebruiken en legt uit dat autofabrikanten tot bepaalde reparatievoorschriften komen op grond van bijvoorbeeld dynamische belastingen en crashtesten.

Wim: “Je kunt als schadehersteller niet weten of voorzien wat het effect is van de dynamische belasting op een niet-zichtbare beschadiging. Je twijfelt misschien aan de noodzaak van zo’n voorschrift, maar het is toch belangrijk dat je de merkgerichte voorschriften volgt.”

Hoe weet je dat?

Een van de zaken die je leert tijdens de VOC-cursus is dat je niet op de stoel van de fabrikant moet gaan zitten. Je kunt namelijk niet overzien wat de gevolgen zijn van een deelreparatie op de verkeerde plek.

Op sommige B-stijlen mag je aan de binnenkant een extra versterking aanbrengen om een deelreparatie te stabiliseren. Dat moet je lijmen en puntlassen, maar ter hoogte van de gordelbevestiging mag je beslist niet lassen. Zou je dat wel doen dan is de kans bij een aanrijding groot dat de B-stijl precies op dat punt knikt. En dat is toevallig wel op hoofdhoogte. Hoe je dat moet weten? Door de merkgerichte reparatievoorschriften te volgen.

Meer vervangen dan logisch lijkt

Autofabrikanten geven aan waar je wel en geen deelreparatie mag uitvoeren. Als het niet mag, dan geeft de fabrikant exact aan met snijlijnen welk deel je dan wel zou moeten vervangen. Dat deel is vaak veel groter en kan zelfs onnodig groot lijken. Autofabrikanten doen dat niet alleen vanwege de crashveiligheid, die anders niet meer gewaarborgd kan worden, maar het kan ook zijn dat er verstevigingen onder dat deel zitten of akoestische schuimen, die je helemaal moet vervangen.

Belang van parate kennis neemt af

Elk automerk en elk model heeft eigen reparatievoorschriften. Die reparatievoorschriften kunnen ook nog eens per bouwjaar verschillen. Wat in het ene modeljaar niet mag, is in het volgende modeljaar verplicht. Of andersom. De hoeveelheid reparatievariaties neemt zo snel toe, dat reparatiemethoden voor schadeherstellers niet meer uit hun hoofd te leren zijn. Parate kennis over de exacte reparatievoorschriften voor een specifieke auto is daarom ook niet meer zo belangrijk. Maar de vaardigheden, zoals het opzoeken en interpreteren van informatie, weegt wel veel zwaarder. En dat is precies waar de nieuwe VOC-cursus over merkgerichte reparatievoorschriften over gaat.

Weet waar je zoeken moet

Je moet weten waar je moet zoeken. Schadeherstellers moeten zich daarom een zekere zelfredzaamheid aanleren om de merkgerichte reparatievoorschriften te vinden. Er zijn namelijk verschillende aanbieders, variërend van de lokale dealer (met een hopelijk kundige onderdelenman) tot een wirwar van websites. Elk automerk is verplicht de informatie op internet te delen, maar het kan een hele studie vergen om de juiste auto te vinden. Bovendien moet je een account aanmaken, inloggen en dan betaal je - afhankelijk van het automerk - tussen de 2 en 16 euro per uur om toegang te krijgen tot de merk- en type-specifieke reparatievoorschriften. Al deze aanbieders komen in de VOC-cursus langs.

Dossiervorming en bewijslast

De VOC-cursus gaat ook in op het interpreteren van bepaalde symbolen, die bij verschillende automerken andere betekenissen kunnen hebben en er is aandacht voor de meest voorkomende Duitse en Engelse terminologie. Ook de bewijslast komt aan bod. Als je kunt aantonen dat je een reparatie hebt uitgevoerd volgens de geldende voorschriften, voorkom je discussie achteraf. Voor de werkgevers is de bewijslast daarom van belang om eventuele schadeclaims te voorkomen.

Programma met theorie en praktijk

De VOC-cursus is heel geschikt voor schadeherstellers, autoschadetechnici en medewerkers van schadeherstelbedrijven. Het programma bestaat uit een theorie- en praktijkdeel. De theorie gaat over verbindingstechnieken, snijlijnen en symbolen, over de websites van de autofabrikanten en over dossiervorming. In het praktijkgedeelte wordt de leerstof geoefend en besproken, zodat de deelnemers ook van elkaar leren; een goede VOC-traditie.

Na de cursus heb je een half jaar toegang tot de online leeromgeving en kun je filmpjes terugkijken, bijvoorbeeld hoe je bij verschillende automerken een account aanmaakt en reparatievoorschriften opzoekt. VOC geeft de cursus zelfs op locatie, zodat alle medewerkers van het bedrijf begeleiding in hun eigen werkomgeving krijgen. Informatie en inschrijven kan via 0252 - 242322 en klantcontact@voc.nl.

Dit artikel is gesponsord door VOC.